Nusretiye Câmi-i Avlusundaki Sebilin Kitâbesi

Nusretiye Camisi’nin yapımından bir yıl sonra, câminin avlusunun kuzey tarafına yapılan sebilin üzerinde yazılı olan beyitler şöyledir:

Kitâbenin Metni

Kıldı hıyâz minnet şâh-ı cihân icrâ sebil
Yapdı riyâz-ı nusrete bir gül gibi rıza sebil
Âb-ı revânı bendinin resm-i lâtîfi kendinin
Şîrin âlem kendinin olmaz mı yâ â’lâ sebil
Yokdur cihanda sû-be-sû boşu boşuna bir katre su
Ol hasr-ü hayrat cûya çeşme yapdı yâ sebil

Ey kâse-i hurşîd boş gezme bu âbı eyle nûş
Tophâne’de meyletdi hoş mânende-i deryâ sebil
Oldu o şâhın bendeleri sîrâb lûtfu ser-be-ser
Bir katre içmem yâ-paker İskender-ü dâra sebil
Yok haddi nevâl-i cûdine gâyet kemâl-i cûdine
Yetmez mi zülâl-i cûdine kör olsa bu dünya sebil

Cûdün gören ins-ü melek deryâ kıyas etmek gark
Emvâc-ı lûtfundan Felek kendin sanur gûyâ sebil
Şek eylemem kim şâh-ı cem etmezdi meyl-i def-i gâm
Yapılmış olsaydı o dem böyle neşât efzâ sebil
Aynen bir sefveti bilgâm mercî-i lezzeti
Âb-ı hayâta sirkati etmez mi yâ dâi-i sebil

Teşbi’ye olundu yeksere zerr taslar taliblere
Vermekde nesne-i Kevser’e tefsir eyle ma’nî-i sebil
Şîrîn-i zebândır lülesi azâb-ül beyândır lülesi
Güyâ lisândır lülesi atşâna der kim mâ-i sebil
Câmi ki bir firdevs ola ümmet gelüb saf saf dola
Bulsa civârında nola simden mecrâ sebil

Bakma zülâlin lafına benzer mi âb-ü sâfına
Gâyet budur evsâfına aslı sebil-i âlâ sebil
Mâdem aksa âlemde mâ buldukca bu gelsün nemâ
Âb-ı busitânı dâimâ şâha ede Mevlâ sebil
Ma’bedle İzzet ol zaman târihin etmişdim beyân
Yapdı civâr-ı câmi-i Mahmûd Hân âlâ sebil
1242

Kitâbe günümüz Türkçe’siyle yaklaşık olarak aşağıdaki gibidir.

Cihan şâhı havuz yaparak sebil akıtıp minnetini sundu
Allah’ın yardımı ile bahçelere bir gül gibi hoş sebil
Bendinin akan suyu, kendinin güzel resmidir
Kendinin alemde şirinliği olmaz mı, yüce sebil
Yoktur cihanda her tarafta boşuna akan bir damla su
O hayır için, suya çeşme yaptı, ya sebil

Ey güneşin kâsesi boş gezme, bu suyla zevki tat
Tophâne’de oldu deniz gibi yaptı hoş sebil
O padişahın kulları baştan başa lutfuyla suya doydu
İskender’in sebilinin temiz olmayan suyundan bir damla içmem
Su gibi bağışlamanın sınırı yok, çok yüksek cömertliğine
Yetmez mi temiz cömertliğine kör olsa bu dünya, sebil

Suya boğduğu cömertliğini gören insan ve melekler denizle kıyaslar mı
Lütfunun dalgalarından Felek sanki kendini sanır sebil
Şüphe etmem ki Cem Şah kederini savmazdı
O zaman yapılmış olsaydı böyle neşe saçan sebil
Aynı temizliğiyle gamlılara lezzetli kaynağı
Hayat veren sudan kendi almaz mı duasını sebil

Cesaret verdi yalnız başına altın taslar isteyenlere
Vermekte Kevser’i, anlat suyunu sebil
Lülesi cana yakın dildir, azabı görendir lülesi
Sanki susamışlara anlatır lülesi, der ki suyunu sebil
Câmisi ki bir Cennet olsun, ümmet gelip saf saf dolsun
Ne olur bulsa çevresinde kaynağı altından sebil

Bakma, soğuk suyun sözüne benzer mi temiz suyuna
Bu sebilin esas özelliği çoktur, güzel sebil
Madem ki âlemde suyu, aksın buldukça bu artarak gelsin
Suyunu, bostanını Allah daima padişaha etsin sebil
Mabetle, İzzet o zaman tarihini tahmin etmiştim, söyledim
Mahmud Han yaptı câminin civarına güzel sebil
1827

Nusretiye Câmi'i Sebilinin İki Fotografı

 

 _______________________________________________________________________________________